De kantonrechtersformule is zoals de naam al doet vermoeden: een formule ontwikkeld door kantonrechters, om de hoogte van de ontslagvergoeding te berekenen. 

Als een werknemer ontslagen wordt, moet hij hiervoor worden gecompenseerd worden. Dit kan in de vorm van een ontslagvergoeding of transitievergoeding. Zelfs bij ontslag op staande voet heeft de werknemer hier in sommige gevallen recht op. 

De hoogte van de ontslagvergoeding is onderwerp van onderhandelingen tussen werkgever en werknemer, en daar kan een rechter bij nodig zijn. Bij ontslag met wederzijds goedvinden en bij collectief ontslag wordt de kantonrechtersformule gebruikt. De transitievergoeding wordt overeengekomen tussen werkgever en werknemer zelf. De uitkomst van de kantorrechtersfomule is vaak veel hoger dan de transitievergoeding.

De kantonrechtersformule wordt ook wel de ABC-formule genoemd, vanwege de 3 componenten die met elkaar moeten worden vermenigvuldigd:

Het wegen van dienstjaren is omdat niet ieder dienstjaar even zwaar meeweegt. Een dienstjaar van iemand die jonger is dan 35 jaar telt 0,5 keer mee. Dienstjaren van werknemers tussen 35 en 45 en vijfenveertig jaar oud tellen 1 keer mee. Jaren tussen de 45 en 55 jaar oud tellen anderhalf keer mee. Dienstjaren vanaf de 56e verjaardag tellen 2 keer mee. Gewerkte dienstjaren worden altijd afgerond op een heel jaar.

Onder beloning valt het vaste maandsalaris, met de 13e maand en vakantiegeld. Hoe hoger het maandsalaris, hoe hoger de ontslagvergoeding.

De correctiefactor ligt tussen 0,1 en 2 en heeft dus grote invloed op de uiteindelijke vergoeding. De factor wordt bepaald door onderhandelingen over de ontslagvergoeding.